usida.pl » Cechy gatunku

Amerykański gatunek - Ślazowiec pensylwański (Malvaceae) jest alternatywnym źródłem białka roślinnego o zawartości białka od 20% do 35% (rekord to 38% białka).

Od roku 1960 rozmnażany i selekcjonowany przez śp. PP profesor H. Borkowską i profesora B. Styka z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.

Dyrektor USida R&D, w roku 2000 zakupił nasiona i sadzonki ślazowca z matecznika UP Lublin i rozpoczął własne prace naukowe, hodowlane i uprawowe. Startup posiada już własne kultywary ślazowca, co daje przewagę konkurencyjną w hodowli i selekcji gatunku Ślazowiec pensylwański.

Pierwszy kultywar otrzymał nazwę BORSTYK.

Uprawa ślazowca pensylwańskiego, daje możliwość zwiększenia odporności gospodarstw rolnych na utratę dochodów i opłacalności produkcji. Uprawa ta daje TRZY plony w ciągu roku wegetacyjnego.

Może być prowadzona na potrzeby produkcji włókienniczej, chemicznej, celulozowo-papierniczej, kosmetycznej, farmaceutycznej, energetycznej. Dalej: nasiennictwa i naukowo-badawcze, w celu hodowli odmian, rekultywacji i fito-remediacji gruntów, na cele spożywcze, weterynaryjne, paszowe, pszczelarskie, nawozowe i izolacyjne, na potrzeby produkcji materiałów kompozytowych, materiałów budowlanych i naturalnych środków ochrony roślin.

Dalej: na potrzeby OZE- paliwa stałe (pellet, brykiet, zrębek), paliwa płynne (bio-diesel, bio-etanol), paliwa gazowe – biogaz, metan, a nawet wodór.

Generalnie, ślazowiec ma cechy i właściwości biologiczne (zawartość aminokwasów egzogennych) i paszowych podobne do lucerny (Medicago sativa) – zwanej „królową pasz”. Mało tego, zawartość aminokwasów w ślazowcu jest zgodna z wzorcem FAO (białko jajka). To czyni z ziela ślazowca wyjątkowy surowiec, który można bezpiecznie stosować w żywieniu ludzi i zwierząt. Czy warto importować Spirulinę, skoro jest równorzędny, polski superfood - ślazowiec pensylwański?

Wysoka zawartość lizyny a także występowanie metioniny i cysteiny wskazuje na korzystny wpływ takiej paszy na rozwój brojlerów, a także innych młodych i starszych zwierząt hodowlanych. O dobrym wpływie świadczy niska zawartość substancji antyżywieniowych (kwas fitynowy, taniny, aktywność antytrypsynowa). W zielonce ślazowca stwierdzono występowanie niezbędnych makroelementów w korzystnych ilościach niezbędnych do optymalnego funkcjonowania, oraz mikroelementów wpływających na zwiększanie odporności organizmów (kompleks Fe + Mn). Nie bez znaczenia jest też wysoka zawartość śluzów, obecność steroli (profilaktyka cholesterolu), kumaryn i bioflawonoidów (rutozyd), witamin. Te wszystkie cechy są bardzo korzystne również dla zdrowia ludzi.

Startup USida ma gotowe receptury np. na herbatę ze ślazowca, produkty wysokobiałkowe dla aktywnych fizycznie, suplementy diety, papierosy bez nikotyny i wiele innych.

Na cele paszowe i energetyczne raz założona plantacja może być wykorzystywana co najmniej przez 10-20 lat. Pełnię użytkowania ślazowiec osiąga w 3 - 4 roku uprawy (14 – 15 t/ha) w kilku kolejnych latach, przy sprzyjających warunkach pogodowych, plony oscylują wokół 20-25 (rekord 38 ton suchej masy z hektara). Plony zależą od wielu czynników, w tym jakości gleby i pogody. Dodatkowym atutem biomasy ślazowca jest jej niska wilgotność w czasie zbioru w zimie. Pozwala to granulować biomasę bezpośrednio z pola bez przechowywania i kosztownego suszenia. Ilość energii w plonie ślazowca z jednego ha: plon 10-21 t/ha, ciepło spalania 18,746 MJ/kg. Uzyskana energia to 87,460 – 406,788 GJ/ha. Według badań (Austria, USA), pelety ze ślazowca nie ustępują jakościowo peletom z drewna.

Współpraca z partnerami krajowymi i międzynarodowymi umożliwia zdobycie wiedzy, doświadczenia i nawiązywanie strategicznych relacji naukowych. Dzięki tej współpracy, w Finlandii uzyskaliśmy wyniki badań, które wskazują, że sucha biomasa ślazowca pozwala uzyskać podobną ilość bioetanolu co z wytłoków (bagasse) z brazylijskiego gatunku Cukrowca lekarskiego - trzciny cukrowej (Saccharum officinarum L.). Stanowi to podstawę do obiektywnej oceny suchej biomasy ślazowca jako znakomitego surowca dla przemysłu biopaliw OZE.

Poza wymienionymi głównymi sposobami wykorzystania można go z powodzeniem stosować jako roślinę rekultywacyjną, wygłuszającą hałas, przeciwdziałającą erozji oraz fitoremediacyjną. Ważną wartością dodaną jest jako źródło pożytku pszczelego (do 250 kg miodu z hektara), w tym jesiennego, zapewniającego ochronę przed chorobami i dobre przezimowanie rodziny.

Ślazowiec jest gatunkiem dość ciepłolubnym i tak jak większość roślin, do skiełkowania, wschodów i początkowego rozwoju wymaga wilgoci w glebie.

GLEBA. Wyniki badań wskazały (2015-2019), że po 3 latach uprawy zawartość próchnicy w glebie zwiększyła się o 1%. To wyjątkowo dużo. Wzrost zawartości próchnicy każdego roku powodowany jest przez rozkładające się liście (ponad 20 ton/ha). Bardzo ważnym i korzystnym odziaływaniem uprawy ślazowca na środowisko naturalne jest zdolność do magazynowania dużych ilości węgla z CO₂ w pędach nadziemnych (rekord długości ślazowca to 496 cm), oraz w rozległym i głębokim systemie korzeniowym. W drugim roku uprawy ślazowca z sadzonek korzeniowych na odłogu (badania naukowe), stwierdzono w korzeniach zawartość 13 ton węgla/ha. Oznacza to, że ślazowiec w wielkoobszarowej uprawie może być istotnym czynnikiem redukującym zawartość CO₂ w atmosferze. Sekwestracja węgla przez uprawę ślazowca pensylwańskiego jest większa niż w uprawie lasu!

Uprawa ślazowca korzystnie wpływa na jakość gleby i środowisko naturalne - zwiększa retencję wody, obniża temperaturę, zapobiega erozji, może chronić rzeki przed spływami nawozów mineralnych. Ślazowiec ma ogromny potencjał oczyszczania gleby (rekultywacja) z nadmiaru azotu; rekord wynosi 800 kg czystego azotu na hektar, bez utraty żywotności roślin.

Ślazowiec nie ma żadnych odmian, gdyż jest (jak wskazuje nazwa) roślinnym hermafrodytą! Mimo to, sam siebie nie zapyla i nie tworzy nasion, pyłek musi być przeniesiony z innej rośliny. W związku z tym, że jest wiatropylny/ owadopylny, nasiona z "odmiany" są mieszańcami populacyjnymi, jak same rośliny mateczne. Jedyna możliwość to rozmnażanie in vitro pojedynczej rośliny, i traktowanie tak uzyskanego materiału jako odmiany. Oczywiście, istnieją metody wywołania heterozji, laserowej i chemicznej stymulacji nasion. Czekamy na chętnych podjęcia tego wieloletniego wysiłku.

Nie istniała nigdy (poza świadomym współdziałaniem w oszustwie nieuków, nawet z tytułami profesora) i nie istnieje żadna "malwa pensylwańska" (naukowcy z USA wyśmiali taki pomysł - ślazowiec pochodzi z Wirginii - tam został odkryty przez botanika, byłego prezydenta USA) ani jej "odmiana" (to też była grubsza afera), firmowane niestety przez autorytety z COBORU. Parę lat temu na Ukrainie zarejestrowano odmianę Wirginia (byłem tam - Ogród Botaniczny w Kijowie), ale po pierwsze, Ukraina nie należy do CPVO (Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin), ergo, nie miała prawa zarejestrować "odmiany, a jak napisałem wyżej, "odmiana" ślazowca Wirginia nie ma żadnych trwałych cech odróżniających od gatunku (jak każda). Już po roku daje nasiona mieszańcowe, a nie odmianowe.

Veni vidi vici - przybyłem zobaczyłem zwyciężyłem; byłem w Ogrodzie Botanicznym w Kijowie, zobaczyłem "odmianę" i zwyciężyłem (potwierdziły się moje przypuszczenia), "odmiana" NICZYM nie różniła się od gatunku, tak samo, jak polska "odmiana" Petemi zarejestrowana przez COBORU, a ostatnio się wstydliwie i po cichu wycofali z tego, choć im dawno temu udowodniłem czarno na białym, że to machlojka. Przepisy mówią jasno - kandydatkę/kandydata na odmianę można porównywać skutecznie z innymi istniejącymi odmianami, ZAREJESTROWAMYMI w europejskich katalogach odmian. Próbowali mnie zastraszać procesami karnymi o zniesławienie i różne takie tam. Ale stchórzyli, do dziś nie wytoczyli mi procesu, bo zdawali sobie sprawę z przekrętu i nieuchronnej ich klęski w sądzie. Dokumenty obciążające COBORU przechowuję do dzisiaj. Wszystko wskazuje na to, że je opublikuję.

ENERGIA ODNAWIALNA. Ślazowiec (sucha masa) z natury ma 18-19 GJ/t. Nie ma ślazowca, który miałby 25-30 GJ/t, to bzdury i oszustwo. Łatwo paść ofiarą oszusta lub zwykłego nieuka, znalazłem np. taki opis ślazowca:

"Biomasa surowcem przyszłości (wpisany w internetach przez niejakiego G. R., Inowrocław): W Polsce na potrzeby produkcji biomasy można uprawiać rośliny szybko rosnące: - wierzba wiciowa (Salix viminalis), - śluzowiec pensylwański lub inaczej malwa meksykańska (Sida hermaphrodita), - topinamur czyli słonecznik bulwiasty (Heliantus tuberosus), (…)".

Uwaga na reklamy "wysokoenergetycznych odmian" ślazowca - to oszuści i nieucy.

Śledź nas

Adres tylko do KORESPONDENCJI (poczta): USida R&D P.S.A. 02-169 Warszawa, ul. Czardasza 12/2

Kontakt: e-mail usida@wp.pl